De mensen van de exodus

De 'echte' joodse historie

Deze tekst van Jason Archaix onderzoekt verschillende historische en astronomische gebeurtenissen, met een focus op de periode van de late 13e tot vroege 14e eeuw, en de verbanden tussen kalendersystemen, historische gebeurtenissen en de invloed van kosmische fenomenen. Het behandelt onder andere de Schotse opstand onder leiding van William Wallace tegen de Engelse overheersing in 1297, de astronomische gebeurtenis van de zeven kometen boven Europa, en de grote aardbeving in Noord-Egypte die de beroemde farao-lighthouse vernietigde in 1303. De tekst bespreekt ook de betekenis van specifieke jaartallen in verschillende kalenders, zoals de Joodse kalender en de Mayakalender, en verbindt deze met de historische gebeurtenissen uit die tijd, zoals de verdrijving van de Joden uit Frankrijk in 1306 en de kroning van Robert the Bruce als koning van Schotland. Verder worden de diepere culturele en historische invloeden van de pre-zondvloedwereld, de rol van de Anunnaki, en de Phoenix-theorieën aangestipt, waarbij de tekst probeert de onderlinge relaties tussen historische en kosmische cycli te onthullen.

Al anderhalve millennium bestaat er een precaire relatie tussen de volken van de drie Abrahamitische geloven. Strijd, intriges en verraad.

Je hebt geen idee hoeveel manipulatie heeft plaatsgevonden in de geschriften van zowel het Oude als het Nieuwe Testament, maar nog meer dan dat. Zelfs de Joodse schriftgeleerden zijn onderhevig aan de wetten van de geschriften die zij zelf hebben opgesteld. Ze zijn absoluut ook slachtoffer geworden van hun eigen regels en zijn herhaaldelijk het doelwit geweest van bevolkingen die genoeg hadden van de praktijken die zij binnen die gemeenschappen toepasten.

Eén van die praktijken was het niet assimileren met de culturen die hen onderdak en bescherming boden. Mensen, deze serie zal diep graven en veel mensen beledigen, maar dat is omdat het op Archaic TV te zien is. Ik zeg het je nu: de mensen kwamen in opstand. Ik ga je vertellen wie ik geloof dat erbij betrokken waren. Het was de Plantagenet-dynastie (ik kan het nauwelijks uitspreken), beïnvloed door de Franse cultuur. Dit was de Engelse dynastie waar Koning Edward toe behoorde.

De mensen waren het zat, omdat Joodse landeigenaren, geldschieters en bankiers Engeland letterlijk bankroet hadden gemaakt. Dit verzin ik niet, mensen. Dit staat in de historische archieven, en het gaat diep. Koning Edward stond onder druk van het volk, dat de Joden beschuldigde van uitbuitende financiële praktijken, die verband hielden met hun dominantie in het bankwezen. Al 800 jaar geleden domineerden de Joden het bankwezen. Herinner je, de Romeinen probeerden dit volk uit te roeien. Ik heb al Romeinse auteurs geciteerd die zeiden dat financiële redenen hieraan ten grondslag lagen.

Dus dit is wat er gebeurde: de Joden demoniseerden Koning Edward later, maar ik zal dat zo uitleggen. Edward moest toegeven aan de druk van het volk. Zijn land was immers al bankroet, dus wat had hij te verliezen? Hij vaardigde het Edict van Uitwijzing uit. Dit was niet de eerste keer. Het edict van Koning Edward leidde tot de gedwongen uitzetting van 16.000 mannen, vrouwen en kinderen uit Engeland. Ze werden op schepen gezet en verteld: "Het maakt niet uit waar je heen gaat, maar je gaat weg." En dat deden ze. Hun bezittingen en rijkdommen werden waarschijnlijk in beslag genomen.

Maar vaak, wanneer dit gebeurt, zijn de meest prominente Joodse leiders - de echte drijvende krachten - al vertrokken. Ze zien het aankomen, hebben hun middelen en rijkdommen al veiliggesteld, en laten de lokale Joodse bevolking achter, die vaak arm of middenklasse is, om het slachtoffer te worden van de woede van de gastnatie. Dit gebeurde keer op keer, zoals ook in nazi-Duitsland. De echte schuldigen waren al lang weg voordat de chaos losbarstte.

Met het Edict van Uitwijzing voerde Koning Edward ook een aantal hervormingen door, zoals het instellen van het Hogerhuis (vergelijkbaar met een parlement), en voerde hij juridische hervormingen door. Maar de media in Europa demoniseerden Koning Edward. Ze haalden alle negatieve zaken uit zijn familiegeschiedenis naar boven en schilderden hem af als een verschrikkelijk persoon. Dit was puur propaganda.

Edward’s hof had de situatie grondig beoordeeld, en het Edict van Uitwijzing bleek de beste oplossing om vrede te bewaren onder zijn volk. Je moet je afvragen hoe erg de situatie was, dat een hele Engelse bevolking zich tegen de koning keerde en hem dreigde als hij het probleem niet aanpakte. En het probleem ging maar om 16.000 mensen. Hoeveel hadden ze dan wel niet van het Engelse volk afgenomen voordat dit gebeurde?

Nadat het nieuws zich verspreidde door de Engelse rechbank, bereikte het ook andere Europese hoven, zoals die in Pruisen, de Duitse staten, Italië en Frankrijk. De Europese adel begon zich in 1290 en 1291 te realiseren wat er in Engeland gebeurd was, en het effect hiervan op hun eigen landen.

Ze realiseerden: "Holy crap, we zijn volledig en absoluut geïnfiltreerd." Iedereen besefte dat koning Edward een voorbeeld had gesteld. Het Edict van Uitzetting was niet zomaar iets dat alleen in Engeland gebeurde; het gaf andere Europese hoven in feite een rechtvaardiging om hetzelfde te doen, toen ze zich realiseerden wat er echt aan de hand was. Hoe kan het dat deze dynastie de afgelopen 200 jaar geen geld heeft verdiend? Verschillende landen vroegen zich af: "Waarom kan ik mijn leger niet eens betalen, terwijl al deze Joodse bevolkingen geweldig lijken te floreren? Iedereen heeft voedsel, kleding, kleine bedrijfjes, en prestigieuze posities als belastinginners, landagenten, geldwisselaars, bankiers en koninklijke vertegenwoordigers."

Hoe komt het dat ze al deze "chique" posities hebben en niemand van hen echt fysiek werk doet? Waarom zijn er geen Joodse boeren? Waarom zijn er geen Joodse metaalbewerkers? Waarom werken er geen Joden in de wapenindustrie? Waarom zijn alle schriftgeleerden Joods? Waarom zijn alle bibliothecarissen Joods? Al deze vragen begonnen Europa wakker te schudden en te doen beseffen dat ze absoluut geïnfiltreerd waren, en dat dit hun ondergang betekende.

Sommige Europese heersers verzetten zich zelfs tegen het christendom, omdat ze inzagen wat het werkelijk was: een systeem dat Joodse superioriteit promootte. Over en over wordt dit in de leer van het Nieuwe Testament getoond. Dus in 1290 begon letterlijk de geschiedenis van deze Exodus-volkeren, waarin zij de consequenties gingen dragen van wat zij in hun eigen fictieve geschiedenis hadden opgeschreven.

Sorry als ik een beetje dramatisch word, maar ik hou van geschiedenis. Het frustreert me echter hoeveel mensen zo weinig weten over onze eigen geschiedenis en hoe we in de huidige situatie terecht zijn gekomen. Tegen de tijd dat deze serie over de Exodus-volkeren klaar is, begrijp je precies hoe we in 2023 hier zijn gekomen, en in 2024 zul je met perfecte helderheid begrijpen hoe de wereld in deze staat is beland.

Dus laten we verder gaan met 1290. Zoals je weet, wordt geschiedenis steeds herschreven, vooral sinds de jaren 1940, door auteurs die hun werk indienen bij Joodse uitgevers in Europa en Amerika. De redenen waarom Europese vorsten de Joden honderden keren over een periode van 1500 jaar hebben uitgewezen, worden veranderd, bewerkt of weggelaten. Dit is de reden dat je deze geschiedenis niet kent.

Het Edict van Uitzetting werd op 1 november uitgevaardigd, de oude Dag van de Doden en ook de dag van het zogenaamde "Nemesis X-object." Veel van deze Joden vestigden zich vervolgens in Spanje, waar precies 202 jaar later, op dezelfde dag, de Spaanse kroon de Joden uitwees in 1492. Ja, 1492, hetzelfde jaar waarin Columbus Amerika ontdekte. Maar dat klopt niet. Christoffel Columbus was Joods. Die geschiedenis is volledig verzonnen om te verhullen wat er werkelijk gebeurde.

Dezelfde dag dat de Joden uit Spanje werden verdreven, vertrok Columbus uit dezelfde haven. Veel van deze verhalen zijn verdraaiingen. Spanje was simpelweg het volgende land dat genoeg kreeg van uitbuitende financiële praktijken. Na Engeland duurde het niet lang voordat ook Spanje de Joden uitwees, om dezelfde redenen.

Het jaar 1290 was ook tragisch voor Schotland. Koningin Margaretha van Schotland stierf plotseling aan een ziekte. Haar dood, die samenvalt met de uitzetting van de Joden, doet vermoeden dat het mogelijk om politieke vergiftiging ging, aangezien dit de macht van koning Edward versterkte. Edward probeerde namelijk Schotland te onderwerpen. Het overlijden van Margaretha beëindigde de Schotse koninklijke dynastie en gaf Edward een strategisch voordeel.

Daarnaast is het jaar 1290 interessant vanuit een chronologisch perspectief. Het jaar 5184 Anno Mundi (het Bijbelse jaar sinds Adam) correspondeert met 1290 na Christus en markeert 54 jubeljaren (elk 50 jaar) sinds 1411 v.Chr., toen de Israëlieten de Amorieten versloegen en zich vestigden in Palestina. Deze getallen, zoals 5184, zijn verbonden met oude Sumerische en Bijbelse numerologie. Ze tonen hoe bepaalde historische gebeurtenissen mathematisch samenhangen.

1290 was ook een rampjaar voor China, waar een aardbeving meer dan 100.000 levens kostte. Maar in Europa schudde het Edict van Uitzetting de adel wakker. Koning Edward had een precedent geschapen en andere landen begonnen het probleem van financiële uitbuiting door bepaalde groepen in hun samenlevingen te herkennen.

Tot slot had de Joodse gemeenschap in Europa een enorm geavanceerd internationaal communicatiesysteem, omdat ze in elk Europees land aanwezig waren en de lokale talen spraken. Dit gaf hen een tactisch voordeel, maar het maakte hen ook een doelwit van woede, aangezien dit systeem vaak werd gezien als een bron van manipulatie en controle.

Er zijn hier geen toevalligheden, mensen. Toevallig is het jaar 1290 ook erg interessant. Onthoud dat dit nog steeds een *Chronicon*-studie is, wat betekent dat ik de chronometrie ga laten zien, omdat gebeurtenissen altijd wiskundig worden geverifieerd. Ik zeg jullie steeds: als iets waar is, kan het vanuit meerdere wiskundige gezichtspunten worden gezien. We moeten dat principe handhaven. Dit gaat dus niet alleen over de kleine details, maar over de kalenders en wat ze ons vertellen over deze gebeurtenissen die zich ontvouwen, en over de wereldgebeurtenissen die tegelijkertijd plaatsvinden. Daarom wordt dit een lange serie, maar een die je ogen zal openen voor de wereld waarin je leeft en hoe diep deze geschiedenissen werkelijk gaan.

Het jaar 1290 is gelijk aan 5184 *Anno Mundi* (AM). Dit is precies het 2.220e jaar van de *Divided Kingdom*-chronologie, toen de tien stammen van Israël zich scheidden van Juda en het *Divided Kingdom* ontstond. Dit is 2.220 jaar geleden, wat toevallig ook overeenkomt met het jaar 1290 na Christus, oftewel precies 54 jubeljaren. Dat is de helft van het magische getal 108. Elk jubeljaar is 50 jaar. Het is 54 jubeljaren na 1411 v.Chr., toen de Israëlieten de Amorieten versloegen, hun land in Argob en Basan innamen, en zich vestigden in hun thuisland Palestina (toen bekend als Kanaän).

Het getal 5184 *Anno Mundi*, gemeten sinds de grote *Adam en Eva-reset* (een poolverschuiving die de nieuwe hemelen en aarde veroorzaakte), komt overeen met precies 864, het fundamentele getal, vermenigvuldigd met 6. Het getal 864 is 144 × 6. Dus 144 × 6 × 6 = 5184. Voor wie niet weet waar ik het over heb: mijn boek *Anunnaki Home World* legt dit in detail uit. Het Sumerische zestigtallige systeem – van 60 seconden, 60 minuten, 24 uur – levert deze getallen op. Het produceert 864, 8.640, 86.400, en zelfs 864.000 dagen of eenheden. Dit zijn de getallen van de constructie zelf. Daarom komen deze getallen ook voor in Sumerische tijdrekening en in alle *Yuga*-systemen. Er is zelfs een *Yuga* van 864.000 jaar, wat eigenlijk dagen zijn, allemaal deelbaar door het zestigtallige jaar van 360 dagen.

Het jaar 1290 was ook een verschrikkelijk jaar voor China en het Verre Oosten. Ze verloren minstens 100.000 mensen bij een aardbeving in de Golf van Kai of Chili (ik weet niet precies hoe je het uitspreekt). Tegelijkertijd werd Europa wakker geschud door het *Edict van Uitzetting*. Wat ik bedoel met wakker geschud, is dat de Europese adel zich realiseerde: "Verdorie, we hebben dit probleem genegeerd terwijl we financieel steeds zwakker werden, en we hebben er niets aan gedaan." Koning Edward pakte het probleem aan en zette deze mensen het land uit. Andere landen realiseerden zich: "Wij hebben diezelfde mensen ook in onze landen."

Tegelijkertijd wakkerde dit ook de Joodse gemeenschap aan, want zij hadden het meest verfijnde internationale communicatiesysteem dat de wereld ooit heeft gekend. Er waren Joden in elk Europees land, die de lokale talen spraken en met elkaar konden communiceren. Dit gaf hen een tactisch voordeel ten opzichte van de Europese volkeren, de mensen in het Midden-Oosten die zij manipuleerden, en de mensen in Perzië (nu Iran), waar de *Exilarch* was gevestigd. De *Exilarch* was als het ware het bestuursorgaan, vergelijkbaar met het Sanhedrin, en bevond zich niet in Jeruzalem, maar in Perzië.

Wat betreft de kalenderstudies: deze worden steeds interessanter naarmate dit verhaal zich verder ontvouwt. In 1291, het jaar erna, wachtten de Engelsen niet. Jullie kennen het verhaal van William Wallace. Ze maakten er een film over – *Braveheart* – met Mel Gibson. Het was grotendeels historisch accuraat. Dit verhaal begon zich in 1291 te ontvouwen. Wallace, van Deens-Schotse afkomst, was naar verluidt 2,01 meter lang – een gigant van een man. Hij begon een guerrillacampagne tegen de Engelse bezettingsmacht in Schotland. De Schotten lieten zich niet zomaar onderwerpen, zelfs niet na de dood van hun koningin, Margaret. Ze geloofden dat ze was vergiftigd en verdedigden zichzelf tegen de Engelse bezettingstroepen.

Wallace's moedige acties maakten hem geliefd bij de bevolking, en hij wordt beschouwd als de grootste held in de Schotse geschiedenis. Al vóór zijn bekendheid door de gevechten tegen de Engelsen, had hij de beroemde piraat *Red Rover* verslagen. Deze piraat onderschepte schepen tussen Frankrijk en Engeland.

In mei 1291 vernietigde een Arabisch leger onder leiding van de Egyptische sultan Al-Ashraf de christelijke stad Akko. De moslims waren aanvankelijk vredig en boden de christenen een veilige aftocht aan. Maar toen de christenen de citadel verlieten, begonnen enkele moslims christelijke vrouwen lastig te vallen. Dit leidde tot geweld, waarbij de Tempeliers en andere ridders zich in de menigte mengden. De situatie escaleerde, en uiteindelijk werden alle christelijke mannen, vrouwen, kinderen en ridders afgeslacht. Een tragisch einde aan wat een vreedzame overgave had moeten zijn.

Dit is een nogal triest verhaal. Hier is wat er gebeurde: de Arabieren waren beleefd en de moslims boden, zoals ze vaker hadden gedaan, de christenen een mogelijkheid om de stad te verlaten. Ze vroegen simpelweg om het fort te ontruimen. Het fort was onneembaar en werd beschermd door de Tempeliers. De moslims begrepen dat een belegering veel tijd zou kosten en dat Europa waarschijnlijk versterkingen zou sturen, wat het probleem alleen maar groter zou maken. Dus besloten ze: "We willen onze stad terug, maar jullie mogen gaan."

In het verleden verliepen zulke situaties vaak vreedzaam, maar dit keer ging het mis. De Tempeliers, andere ridders en christenen kwamen samen en besloten te vertrekken. Tijdens hun vertrek uit de citadel begonnen enkele moslims echter de christelijke vrouwen lastig te vallen. De Tempeliers, die daar absoluut geen tolerantie voor hadden, begonnen het gepeupel aan te vallen. Het nieuws van het geweld bereikte de sultan, en wat volgde was een totale slachting. Elke christelijke man, vrouw, kind en ridder werd gedood. Het was echt een donkere bladzijde in de geschiedenis.

In 1293, slechts twee jaar later, stierven er 20.000 mensen bij een aardbeving in Kamakura, Japan. Dat was in dezelfde periode waarin de Engelse koning Edward het Edict van Uitzetting had uitgevaardigd, dat de Joodse bevolking uit Engeland verbande.

In 1294 gebeurde er opnieuw iets ingrijpends. Dit was precies het 2700e jaar van Israël, gerekend vanaf 1407 v.Chr. Dit jaar overleed Koeblai Khan, de heerser van het Mongoolse rijk, zonder een opvolger achter te laten. Dit was opmerkelijk, omdat de Mongolen destijds een constante dreiging voor Europa vormden.

Na een korte periode van relatieve rust brak in 1296 de chaos weer los. Het was zes jaar na het Edict van Uitzetting. In maart brak er oorlog uit tussen Engeland en Schotland. Dit keer was het geen guerrillaoorlog meer, maar een allesverwoestende oorlog. Koning Edward van Engeland viel Berwick aan, de grootste stad van Schotland, die floreerde door handel met Scandinavische landen. De Engelse troepen doodden tussen de 17.000 en 20.000 mensen, inclusief vrouwen en kinderen. De stad werd drie dagen lang geplunderd, verkracht en in brand gestoken. Matthew van Westminster beweerde zelfs dat er 60.000 mensen omkwamen. Het was verschrikkelijk: christelijke Engelsen die christelijke Schotten afslachtten.

Edward zou zelfs hebben gezien hoe een vrouw aan het bevallen was toen ze door een soldaat werd vermoord. Bovendien liet hij de *Stone of Destiny* (Steen van het Lot) uit Schotland verwijderen en plaatste deze in de kroningsstoel in Westminster Abbey. Deze steen, die vaak op tv te zien is bij kroningen, zou oorspronkelijk naar Ierland zijn gebracht door een profeet en prinses van Juda. De steen bleef daar precies 1.080 jaar, tot het jaar 503 na Christus. In 504 na Christus werd de steen naar Schotland gebracht, waar hij 792 jaar bleef voordat hij werd verwijderd.

Zie je de herhalende getallen? Het getal 1.080 komt voortdurend terug in verband met de Israëlieten en de Grote Piramide van Noord-Egypte. Volgens sommige theorieën werd de piramide in Gizeh voltooid in het jaar 2.815 v.Chr., wat het jaar 1.080 *Anno Mundi* zou zijn geweest. Het is fascinerend hoe deze getallen telkens weer opduiken in historische en mythologische contexten.

We hebben hier te maken met de Israëlieten en de Grote Piramide in Noord-Egypte, en keer op keer duikt het getal 1080 op. In mijn presentaties en gepubliceerde boeken komt dit getal overal terug, zelfs in 2815 v.Chr., het jaar waarin de Grote Piramide in Egypte werd voltooid bij Akhet Khufu, beter bekend als Gizeh. Dat jaar komt overeen met het jaar 1080 Anno Mundi (jaar sinds de schepping), en het was het 108e jaar van de pre-zondvloedwereld binnen de 1656 jaren van Genesis.

De Stone of Destiny bleef 792 jaar in Schotland voordat deze werd verwijderd. Maar wat betekent 792? Dit getal wordt herhaaldelijk geassocieerd met de Anunnaki. Ik heb dit vaak gepresenteerd en uitgelegd als het zogenaamde Nemesis X-object getal: 792.

Als we naar de kalenders kijken, zien we dat 5184 Anno Mundi gelijk staat aan 5.184 jaar na de Poolverschuiving van Adam en Eva, die een nieuwe hemel en aarde veroorzaakte toen de Phoenix verscheen en de wereld vernietigde. Het overgebleven aantal overlevenden geloofde dat de wereld opnieuw was geschapen en begon een nieuwe kalender. Dit was 1656 jaar vóór de wereld opnieuw werd vernietigd tijdens de Grote Zondvloed in 2239 v.Chr. Het getal 5184 is ook gelijk aan 864 × 6, wat opnieuw deze opvallende patronen benadrukt.

De Stone of Destiny werd 792 jaar na plaatsing in Ierland verwijderd. Opnieuw zien we deze verbazingwekkende cijfers: 792 + 864 = 1656, het Phoenix-getal, dat overeenkomt met het aantal jaren van de 10 patriarchen in Genesis, en ook met het aantal jaren van de Poolverschuiving van Adam en Eva tot de Grote Zondvloed.

Het verplaatsen van de steen suggereerde het einde van een grote dynastie en het begin van een nieuwe. Sommigen beweren dat koning Edward bedrogen werd en dat de echte steen werd vervangen door een andere. De oorspronkelijke Lia Fáil zou bedekt zijn geweest met inscripties, maar we weten niet of dit waar is. Dit is precies wat de Schotten zouden zeggen, zeker als ze verbitterd waren over het verlies van hun Lia Fáil.

Het verplaatsen van de steen vond plaats 2016 jaar na de deportatie van de laatste 10 stammen van Israël naar Assyrië in 721 v.Chr. Dit is 108 + 108, wat opnieuw het getal 108 laat zien. Bovendien is het jaar 1296 n.Chr. een Fibonacci-getal en deelbaar door 72, het procesgetal. Het was ook precies 770 jaar na het begin van de Anno Domini-kalender, die begon in 526 n.Chr.

De invasie van de Engelsen in Schotland in 1296 leidde tot de val van de Schotse dynastie en het verlies van de Stone of Destiny. Deze gebeurtenis vond plaats in het jaar 2040 van de post-exilische chronologie, wat 2040 jaar was na de ballingschap van de 10 stammen van Israël door de Assyriërs in 745 v.Chr.

In 1297 n.Chr., het jaar na deze invasie, leidde William Wallace, bekend als Braveheart, de Schotse weerstand bij de Slag bij Stirling Bridge. De Engelse troepen van koning Edward I, die bestonden uit ervaren veteranen van oorlogen in Frankrijk en het Heilige Land, werden volledig verslagen. Binnen een maand bevrijdde Wallace bijna heel Schotland van de Engelse bezetting en werd hij de enige heerser van Schotland.

In deze periode ontstond er een gevoel van onrust in Europa. Joodse gemeenschappen lagen onder druk na het Edict van Uitzetting van koning Edward in 1290. Er heerste een tijdelijke vrede tussen de Joodse gemeenschappen en hun Europese gastheren, waarschijnlijk omdat ze wisten dat ze voorzichtig moesten zijn. Een van de beschuldigingen tegen hen was het coin clipping – het afschaven van kleine hoeveelheden goud of zilver van munten – wat herhaaldelijk werd aangetroffen.

In 1298, acht jaar na het Edict van Uitzetting, gebeurde er opnieuw iets opmerkelijks. Een komeet werd gerapporteerd door Europeanen. Van 1298 tot 1314, een periode van 16 jaar, werden zeven verschillende kometen of komeetachtige objecten waargenomen, samen met plaagmist, vreemde voortekenen in de lucht en aardbevingen. Deze gebeurtenissen werden ook gemeld in het Midden-Oosten en Afrika.

Ondertussen verzamelde koning Edward I een enorm leger van meer dan 100.000 soldaten en viel opnieuw Schotland binnen. William Wallace, die zijn troepen had getraind in de lange speer-tactiek en een verschroeide aarde-strategie toepaste, bracht zware verliezen toe aan de Engelse bezetters, ondanks dat de Schotten uiteindelijk de Slag bij Falkirk verloren.

Het verhaal van deze periode onthult een diepe verwevenheid van religieuze, historische en numerologische verbanden die blijven fascineren.

En William Wallace leidde een kleine groep guerrillavechters tegen de Engelsen. Dit was 414 jaar geleden, of beter gezegd, 414 keer 12 jaar, wat overeenkomt met 4968 jaar volgens de Joodse kalender. Als je dit in de juiste context plaatst, zou dit echt goed nieuws zijn geweest voor de Joden in die tijd. De Joden die uit Engeland waren verdreven, zouden het geweldig hebben gevonden om te horen hoe koning Edward door de Schotten werd verslagen. Ze zouden het prachtig hebben gevonden om te horen hoe de Schotten hem een nederlaag toebrachten.

Interessant is dat 4968 een Phoenix-getal is, deelbaar door 138. Het jaar 4968 in de Joodse kalender was het jaar waarin dit gebeurde. Tegelijkertijd was het het jaar 4400 van de Vedic-kalender. Dit was ook het beginjaar van de "zeven kometen over Europa". Historici hebben dit tijdperk zo genoemd, en het begon in 1298.

Een interessant detail is dat de grootste misdaad van koning Edward I tegen de Schotten de diefstal van hun geschiedenis was. De Schotten bewaarden drie grote kisten vol koninklijke archieven en oude documenten over Schotse oudheden. Edward confisqueerde deze documenten, en sindsdien zijn ze verloren gegaan. Niemand weet wat er met die drie kisten is gebeurd. Dit laat zien dat de geschiedenis van de Schotten, die zichzelf "Scots" noemden, teruggaat tot de "Skians" uit Europa. Er is veel geschiedenis over de Skians, zoals beschreven door Herodotus rond 440 v.Chr., die uitgebreid schreef over de Scythen, ook wel Skians genoemd.

In 1300 n.Chr., tien jaar na het Edict van Uitzetting, verdween de Chaco Canyon-cultuur in de Verenigde Staten. Dit volk verliet plotseling hun klifwoningen en nederzettingen door een plotselinge droogte en onvruchtbare grond. De hele periode van 1298 tot 1314, en zelfs later, was een tijdperk van wereldwijde klimaatveranderingen en astronomische activiteit, zoals ervaren vanaf de aarde. Dit wordt beschreven in een referentieboek genaamd Great Disasters 1300 AD, dat stelt dat de Amerika's op dat moment grote problemen hadden.

De kalenderberekeningen zijn ook intrigerend. Het jaar 2052 van de Romeinse kalender was bijvoorbeeld volgens oude overleveringen een onheilspellend jaar, gekenmerkt door de terugkeer van de "zeven koningen" en een donkere satelliet. Rome, gesticht door Romulus op de "Zeven Heuvels", kende eerst zeven koningen voordat het een republiek werd. Het jaar 1344 wordt in sommige bronnen geassocieerd met een "Adam en Eva-reset" en een verschijning van de Phoenix, een gebeurtenis die wereldwijde vernietiging zou hebben veroorzaakt door een poolverschuiving.

In 1301 verscheen er een komeet die volgens Europese verslagen spectaculair was om te zien. Dit was in het tijdperk van de zeven kometen over Europa, wat steeds erger werd. In 1303 vond er een zware aardbeving plaats in Noord-Egypte, die de resten van de vuurtoren van Pharos deed instorten. Deze vuurtoren, een van de zeven wereldwonderen, had een spiegel waarmee vijandige schepen konden worden verbrand door geconcentreerd zonlicht.

In 1305, vijftien jaar na het Edict van Uitzetting, werd William Wallace (Braveheart) gevangen genomen, naakt door Londen gesleept en veroordeeld tot een drievoudige executie. Hij werd opgehangen tot hij bijna dood was, daarna gecastreerd, en ten slotte eviscerated, waarbij zijn organen werden verwijderd terwijl hij nog leefde. Volgens historicus James Mackey beging koning Edward hiermee de ultieme dwaasheid door de Schotten een martelaar te geven, wat hen meer verenigde dan een decennium van onderdrukking.

In 1306, een jaar na Wallace's dood, werd Robert the Bruce koning van Schotland. Dit was ook het jaar waarin Dante Alighieri begon met het schrijven van De Goddelijke Komedie. Op de Joodse kalender was het 4976, een getal dat deelbaar is door 1244, een belangrijk getal in oude kalendersystemen.

In 1306 werden de Joden ook uit Frankrijk verdreven, zestien jaar na het Edict van Uitzetting door koning Edward. Dit alles gebeurde in een tijdperk van wereldwijde veranderingen en kosmische gebeurtenissen, die een blijvende indruk achterlieten in de geschiedenis.