Esoterische wijsheid
de diepe mystieke principes van het bestaan
Abstract:
Deze tekst onderzoekt de diepe mystieke principes van het bestaan, met een focus op de relatie tussen het Oneindige (A), de 22 letters van het Hebreeuwse alfabet en de ware aard van spirituele realiteiten. Het bespreekt hoe letterlijke interpretaties tot misvattingen hebben geleid en benadrukt de noodzaak om de verborgen wijsheid te begrijpen die schuilt in de structuur van de realiteit.
De tekst verwijst naar talmoedische en kabbalistische verhalen om uit te leggen hoe spirituele inzichten kunnen leiden tot transformatie of ondergang, zoals het beroemde verhaal van de vier wijzen die de Pardes binnengingen. Hieruit blijkt dat het hoogste niveau van begrip de confrontatie met de Sitra Achra inhoudt – de tegenkracht binnen de schepping.
Daarnaast wordt de conceptuele scheiding tussen Mem en Shin geanalyseerd, wat symbool staat voor de structuur van de schepping en de rol van de Aleph als bemiddelaar. De tekst koppelt dit aan de 22 chromosomen en mitochondriale RNA-structuren als manifestaties van deze principes in de fysieke wereld.
De kernboodschap is dat ware spirituele groei plaatsvindt door het onthullen van de Oneindige binnen de wereld, door het overstijgen van dualiteiten en het zien van de onderliggende eenheid. Dit leidt uiteindelijk tot de ultieme correctie van de realiteit en de opheffing van de beperkingen die door misvattingen en starre geloofssystemen zijn opgelegd.
Ik wil een esoterisch geheim bespreken dat nooit eerder openlijk is onthuld of behandeld: de kabbalistische aard van de schepping, de ware oorsprong van het oerkwaad en de essentie van ons bestaan. Ook wil ik de ware God en diens identiteit belichten.
Zonder verder uitstel, laten we beginnen.
[Muziek]
[Applaus]
Om te beginnen citeren we Rabbi Moshe Chaim Luzzatto uit zijn werk 138 Openingen van Wijsheid:
"De hele reden waarom de tsimtsum (restrictie) plaatsvond, was om een plaats te scheppen voor het kwaad."
Ook de Zohar bevestigt dit in Tikkunei Zohar 86, waar staat:
"De woorden van de Torah worden pas duidelijk daar waar duisternis heerst, en het enige licht is datgene wat voortkomt uit de duisternis. Wanneer deze zijde (het kwaad) wordt onderdrukt, verheft de Heilige, gezegend zij Hij, zich en wordt zijn glorie groter. Er is geen dienst aan de Heilige, gezegend zij Hij, dan die welke voortkomt uit de duisternis, en er is geen goed dan dat wat voortkomt uit het kwaad. Wanneer een mens het kwade pad betreedt en het vervolgens verlaat, stijgt de Heilige, gezegend zij Hij, in zijn glorie. Daarom is de ultieme perfectie een combinatie van goed en kwaad, met een uiteindelijke opgang naar het goede. Het enige ware goede is dat wat voortkomt uit het kwaad, en juist hierdoor wordt de glorie van de Heilige verhoogd. Dit is de perfecte dienstbaarheid."
In Tikun 43 van de Tikkunei Zohar wordt gesproken over de waarde van Hod, en het geheim van Tzel (schaduw).
Om de aard van de beperking (tsimtsum) beter te begrijpen, moeten we weten dat in het begin alles oneindig en simpel licht was. Dit Ein Sof (oneindige) breidde zich uit tot de grens van het Oneindige, zonder einde of beperking. Toen echter de wens ontstond om zichzelf te openbaren en zijn glorie en namen kenbaar te maken, trok het Oneindige zich terug.
Dit terugtrekken vond in alle richtingen plaats, precies in het centrum, waardoor een leegte ontstond waar eerst geen leegte was. Dit creëerde een ruimte waarin alle werelden – zowel de hogere als de lagere – konden ontstaan.
Om dit concept beter te begrijpen, kunnen we het kwaad beschouwen als het tegenovergestelde van God. In dit geval verwijst God naar het Oneindige, datgene wat geen einde, geen leegte en geen scheiding kent.
De eerste staat van bestaan, het primaire Oneindige, is er één zonder tegendeel. Het is dat wat alles omvat en door niets omvat wordt. Het bevat alles in zichzelf, maar wordt door niets omvat. Om echter bestaan mogelijk te maken, bracht het niet voort wat het is, maar wat het niet is. Met andere woorden: het bracht het exacte tegenovergestelde voort.
Op het hoogste niveau is het Oneindige volledig zelfbewust, volledig vervuld, volledig expanderend. Niets bevindt zich buiten het Oneindige – er is alleen het Oneindige. Wat zou dan het doel van de schepping zijn? Niet om zichzelf te ervaren, maar juist het tegenovergestelde: om te ervaren wat het niet is.
Als voorbeeld:
Het Oneindige is een verenigde singulariteit → wij zijn een beperkte veelheid.
Het Oneindige is ongeschapen → wij zijn geschapen.
Het Oneindige is perfect → wij maken fouten.
Het Oneindige is alwetend → wij zijn onwetend.
Het Oneindige is eeuwig → wij zijn tijdelijk.
Het Oneindige kan niet sterven → wij sterven.
Het Oneindige kan niet geboren worden → wij worden geboren.
Het Oneindige heeft absolute controle → wij hebben keuzevrijheid.
Om de ware aard van de tsimtsum te begrijpen, moeten we deze zien als de zelfbeperking of terugtrekking van het Oneindige. Toch blijft het Oneindige de beperking omringen. Dit is cruciaal, omdat het het Oneindige in staat stelt om zowel deel uit te maken van het bestaan als ervan gescheiden te blijven.
Wat is het tegenovergestelde van oneindigheid? Beperking.
Wat is het tegenovergestelde van ongeschapen zijn? Geschapen zijn.
Daarom zijn de partzufim (gelaatsvormen of emanaties die in de kabbala worden beschreven) het geheim van de geschapen God, het exacte tegenovergestelde van het ongeschapen Oneindige.
Dit concept kan ook wiskundig worden begrepen. Als het Oneindige werkelijk oneindig is, dan bevat het ook irrationele elementen. Alle problemen hebben een oplossing, maar wat is het tegenovergestelde van een oplossing? Geen oplossing hebben. Zo gedragen irrationele getallen zich precies tegenovergesteld aan andere getallen. Dit is een noodzakelijkheid op het hoogste niveau.
Sommigen zouden kunnen betogen dat het Oneindige, omdat het oneindig is, zijn tegenovergestelde moet omvatten. Wat is het tegenovergestelde van een God die leven geeft? Een kracht die dood brengt.
De tsimtsum – de terugtrekking – creëerde een vacuüm waarin alle werelden konden ontstaan. De diepte van deze leegte wordt de Tehom (afgrond) genoemd. Dit terugtrekken van het licht, deze Tehom, verwijst naar een essentiële waarheid: het woord Tehom is afgeleid van mavet (dood), wat betekent dat alles wat in deze ruimte ontstaat uiteindelijk sterfelijk is.
Wat is het tegenovergestelde van een perfecte, eeuwige staat van bestaan (zoals het Oneindige)? Een gebroken en onvolmaakt bestaan. Dit wordt weerspiegeld in de Shevirat HaKelim (het breken van de vaten) en de dood van de koningen van Edom – verwijzingen naar een onvolmaakte en gebroken schepping.
Tot slot moeten we begrijpen dat het ware Oneindige zich heeft teruggetrokken en zichzelf heeft verborgen via de tsimtsum, en daarmee de directe controle over de schepping heeft beperkt.
Dit stelde ons in staat om keuzevrijheid te hebben, en het was noodzakelijk om het exacte tegenovergestelde voort te brengen. Dit is namelijk het tegenovergestelde van een verenigde singulariteit: een beperkte veelheid.
We moeten echter enkele zaken begrijpen. Wat is het tegenovergestelde van een perfecte, statische staat? Het antwoord is een staat van verandering, ontwikkeling en groei. Daarom worden wij geboren, ontwikkelen we ons, groeien we, maken we fouten en hebben we keuzes.
Wat is het tegenovergestelde van onaantastbaarheid? Het antwoord is kwetsbaarheid. Daarom ervaren wij lijden.
Het is belangrijk om onderscheid te maken. De hoogste, onbegrensde Ene heeft zijn directe controle over het bestaan teruggetrokken. De tsimtsum vond plaats binnenin het Oneindige, maar er is een uniek onderscheid tussen het doordachte licht en het gedachteloze licht.
De tsimtsum, de leegte waarin alle bestaansvormen – zowel de hogere als de lagere – tot stand komen, is de ruimte waarin het Oneindige zich heeft teruggetrokken. Het heeft zichzelf verborgen, beperkt en ingeperkt. Daarom heeft het niet direct de controle over alles hier, ondanks het feit dat alles zijn bestaan binnenin en door het Oneindige heeft.
Hoe is dit mogelijk? Het antwoord is dat het onderliggende Oneindige, de fundamentele realiteit achter de beperking, het gedachteloze licht wordt genoemd. Het wordt gedachteloos genoemd, omdat het alleen wordt geactiveerd door de gedachten en keuzes van anderen.
Een voorbeeld: wat is het tegenovergestelde van alles onder controle hebben? Het antwoord is geen controle hebben. Daarom hebben wij keuzevrijheid.
Omdat wij deze keuzevrijheid hebben, bezielen onze keuzes en gedachten het onderliggende gedachteloze licht. Hierdoor is het niet simpelweg een kwestie van "God die God aanvalt"; het zijn mensen die keuzes maken.
Velen zijn in ernstige dwalingen vervallen door te zeggen: "Het is Gods wil dat deze persoon werd aangevallen. Het is Gods wil dat deze persoon leed. Het is Gods wil dat deze mensen zonder iets zijn." Dit komt voort uit een verkeerd begrip van de werkelijkheid.
In werkelijkheid is veel van wat er gebeurt het gevolg van menselijke keuzes. Deze keuzes animeren het onderliggende gedachteloze licht en zetten die gedachten om in daden.
Veel problemen waarmee we vandaag de dag worden geconfronteerd, zijn door mensen zelf gecreëerd. Anderen hebben ook problemen veroorzaakt, en het onderliggende gedachteloze licht heeft ze geactiveerd.
Een veelgemaakte fout is de overtuiging dat God direct alles bestuurt. Dit is echter een misvatting, omdat het de menselijke keuzevrijheid ontkent.
Verder hebben sommigen, in hun onwetendheid, beangstigende ideeën ontwikkeld, zoals voorbestemming. Bijvoorbeeld: "Mensen worden gered omdat ze voorbestemd waren om gered te worden." Dit idee was wijdverbreid onder protestanten.
Volgens hun redenering zou iemand die in het water verdrinkt simpelweg kunnen worden bestempeld als "door Gods wil verdronken", in plaats van te erkennen dat mensen keuzes maken en dat het onderliggende Oneindige deze keuzes activeert.
Sommigen hebben het idee omarmd dat "alles God is". Volgens deze redenering zou een gewelddadige daad zoals een aanranding niets meer zijn dan "God die zichzelf aanrandt". Dit soort redeneringen leidt tot ernstige fouten en logische tegenstrijdigheden, omdat ze de menselijke verantwoordelijkheid wegnemen.
Het is niet simpelweg Gods wil dat een persoon een ander kwaad aandoet. Het zijn mensen die keuzes maken, en door de animatie van het onderliggende gedachteloze licht worden deze keuzes omgezet in acties.
De hogere en lagere werelden
Het tegenovergestelde van een perfecte staat van bestaan is een gebrekkige en gebroken staat van bestaan. Daarom zijn er fouten en onvolmaaktheden in alle bestaansvormen.
Dit wordt bevestigd door Rabbi Chaim Vital, die stelt:
"Elke wereld heeft de eigenschappen van de koningen. Daarom heeft elke wereld de aspecten van de breuk van de vaten."
Met andere woorden: geen enkele wereld is perfect. Daarom zullen zelfs de hemelen uiteindelijk verdwijnen, omdat ook zij onvolmaakt zijn. Zoals geschreven staat in het boek Jesaja:
"Hef uw ogen op en kijk naar de hemel boven en de aarde beneden: de hemelen zullen verdwijnen als rook, en de aarde zal verslijten als een kleed."
Hieruit blijkt dat zowel de hogere als de lagere realiteit uiteindelijk zullen vergaan. Waarom? Omdat er gebreken in deze bestaansvormen zitten.
Wat is het tegenovergestelde van een ongeschapen God die alles schept? Het antwoord is een geschapen god die alles vernietigt.
Wat is het tegenovergestelde van een liefhebbende, gevende God? Het antwoord is een god die vernietigt en neemt.
Deze mysterievolle tegenstelling wordt op meerdere plaatsen in de Torah aangetroffen.
De ware aard van het hoogste Oneindige
Het hoogste, onbegrensde Ene wordt Ain genoemd, wat "niets" betekent. Waarom? Omdat er niets naast bestaat, niets dat het kan waarnemen, niets dat het kan begrijpen of bereiken. Er is niets anders dan het.
Een grote misvatting is dat we de eigenschappen van het Oneindige zijn gaan toeschrijven aan lagere, geschapen dingen.
De Zohar verklaart in Yro Reish:
"Gezegend is het lot van de rechtvaardigen, die dit mogen aanschouwen, zoals geschreven staat: 'Dan zult u zich verheugen boven Hashem' (Jesaja 58:14). Het staat niet geschreven 'in Hashem', maar 'boven Hashem', namelijk de plaats waaruit de bovenste en onderste werelden voortkomen en waarnaar zij verlangen. Zoals geschreven staat: 'Van waar zal mijn hulp komen?' (Psalm 121:1) – verwijzend naar dat wat niets wordt genoemd (Ain)."
Ook staat er geschreven:
"En hij kwam tot de Oude van Dagen, en zij brachten hem nabij voor Hem."
De vreugde en het verlangen van de rechtvaardigen is om die luister te aanschouwen, waaruit alle lichten voortkomen en waarin alle hemelse kronen zijn gevat.
Velen hebben dit echter letterlijk geïnterpreteerd en stellen dat de vreugde is in Hashem, terwijl de Zohar zegt: "Boven Hashem."
Dit komt omdat de naam Hashem (י-ה-ו-ה) een geschapen naam is binnen de beperking zelf en dus minder is dan het Oneindige.
De misvatting van letterlijke interpretaties
Letterlijke interpretaties hebben geleid tot grote vergissingen. Een voorbeeld hiervan is Jesaja 45:5, waar het wordt gelezen als:
"Ik ben Hashem, en er is geen ander. Buiten Mij is er geen God."
Maar in werkelijkheid staat er:
"Ik ben Hashem, en Ain is de Andere. Buiten Mij is er een God."
Het zegt dus niet: "Er is geen andere," maar juist: "Ain is de Andere." Evenmin staat er: "Buiten Mij is er geen God," maar: "Er is een God."
Ook in het verhaal van de Exodus lezen we:
"Is Hashem onder ons of niet?"
Dit lijkt een vraag te zijn, maar het was in werkelijkheid een uitspraak.
Hier is de herschreven Nederlandse versie met leestekens:
Is Yod-V met ons of A? Het was A die bij hen was, de Oneindige, over wie geschreven staat: "Van A komt mijn hulp."
In Deuteronomium staat: "Zie nu dat Ik het ben en geen God is met Mij. Ik dood en Ik maak levend. Ik sla neer en Ik zal genezen, en er is geen redder uit mijn hand." Maar in werkelijkheid staat er: "Zie dat Ik het ben en een God is met Mij. Ik dood, Ik maak levend, Ik sla neer, Ik zal genezen en A is de redder uit mijn hand."
Want er staat geschreven: "God is geen mens, dat Hij van gedachte zou veranderen." En toch, zie, Yod-V is een man van oorlog. God heeft geen reden om te slapen, en toch staat er geschreven: "Yod, ontwaak! Waarom slaap Je?" Nogmaals: "God is geen mens, dat Hij van gedachte zou veranderen." En toch staat er geschreven: "Yod-VAV herzag zijn kwaad."
Door letterlijke interpretaties zijn wij in grote dwaling gevallen en hebben wij de glorie van de Oneindige toegeschreven aan een lager geschapen wezen. We hebben het aanbeden onder namen waarvan de Zohar het volgende zegt:
In Naso staat: "We hebben geleerd dat de naam Aik de meest verborgen van allen is en niet openlijk in de Torah wordt genoemd, behalve op één plaats: toen Zaurin Pin zwoer aan Abraham, zoals geschreven staat: 'Bij Mijzelf heb Ik gezworen,' zegt Yod." Dit is de spraak van Zaurin Pin wanneer hij zweert bij Aik. Zaurin Pin is degene die wordt geïdentificeerd als Yod-VAV, en hier spreekt hij en verwijst hij naar de Oneindige.
Maar in ons falen om de diepe mysteries te begrijpen en door de grote fout van letterlijke interpretaties, hebben we alles als vragen gelezen en niet als stellingen. Zo zijn wij in een enorme dwaling gevallen, waarbij we alle grote lichten van A hebben toegeschreven aan een lager geschapen wezen. We hebben op basis van deze letterlijke interpretaties hele geloofssystemen opgebouwd, vol fouten en tragiek.
Velen verkondigen dan ook trots: "Ik ben de Heer en er is geen God." Of: "Ik ben de Heer en er is geen andere God met Mij." Maar zie, A is bij hen! Hoe ver zijn wij gevallen in dwaling...
De Chidas zegt: "Wat betekent de tekst: 'Ik word gerekend onder de doden, die vrij zijn'?" In welke zin is een persoon vrij? In de zin dat zodra iemand sterft, hij wordt vrijgesteld van de Mitzvot, want hij is niet langer onderworpen aan de geboden. De Rashash zegt: "Deze uitspraak impliceert dat hij voor altijd vrij zal zijn, zelfs wanneer hij zal worden opgewekt in de toekomstige tijd."
Ma'al zegt: "Omdat het woord 'vrij' permanente vrijheid aanduidt." En RAV Yosef voegt toe: "Deze Baraita zegt in feite dat de Mitzvot zullen ophouden te gelden in de toekomstige tijd."
De Zohar zegt in Vayra: "De Heilige, gezegend zij Hij, vaardigt een vonnis uit, en de rechtvaardige man vernietigt het. Er is geen decreet uitgesproken over de wereld dat Rabbi Shimon niet heeft vernietigd." Dit betekent:
"Hij die heerst over mensen," zoals de versregel zegt: "De Rots van Israël sprak tot mij: Hij die over mensen heerst, moet rechtvaardig zijn, regerend in de vrees voor Elohim." De Heilige, gezegend zij Hij, regeert over mensen. Maar hij die rechtvaardig is, regeert als het ware over de Heilige zelf. Want de Heilige vaardigt decreten uit, en de rechtvaardige vernietigt ze.
Gelukkig ben jij, Rabbi Shimon! Jouw Meester verlangt meer naar jouw eer dan naar alle inwoners van de wereld. Van Mozes staat geschreven: "En Mozes smeekte," en hij beefde en werd ziek. Maar jij, Rabbi Shimon, spreekt een bevel uit, en de Heilige, gezegend zij Hij, bevestigt het. Hij vaardigt een decreet uit en jij vernietigt het.
Zo staat er geschreven: "Wanneer de Tabernakel wordt neergehaald, zullen de Levieten hem afbreken. En wanneer de Tabernakel is opgericht, zullen de Levieten hem opbouwen. En een vreemdeling die nadert, zal sterven."
De letterlijke interpretatie is dat de Tabernakel, gebouwd door de Levieten, als een fysieke structuur staat. Als een vreemdeling nadert, zal hij sterven, dat wil zeggen: hij zal worden gedood.
Maar de verborgen betekenis hiervan is dat de 'vreemdeling' verwijst naar de kwade neiging. Waar de één zou denken een fysieke vijand te doden, zou de ander iedereen verwelkomen, want de kwade neiging zou worden onderdrukt.
Het zijn juist deze letterlijke interpretaties die alle geloven hebben misleid. Alle grote geloofssystemen zijn gebouwd op letterlijke interpretaties, die slechts schillen zijn. En het bestuderen van die schillen was zelf al een zonde.
Hij die beweert dat er niets is voorbij de letterlijke betekenis van de Torah, zowel de geschreven als de mondelinge Torah, veroorzaakt een droogte in de hemelen. Het ware mysterie van Yod en Hay wordt hierdoor geschaad. Zo wordt zijn eigen studie van de Torah een bron van verlies en verdeeldheid, en zijn leer een zonde.
Door deze fouten en onwetendheid begonnen mensen dieren te offeren in een nutteloos, door mensenhanden gebouwd Tempel, die geen permanente bestaansrecht had. De Zohar zegt:
"De derde Tempel wordt niet genoemd in de Torah. Maar toen zij Hem tartten in de woestijn, stierven zij. En de Heilige, gezegend zij Hij, bracht hun kinderen het land binnen. Daar werd een tempel gebouwd door mensen, en daarom hield hij niet stand. Want de bouw moet het werk van de Heilige zelf zijn."
Koning Salomo wist dat de tempel die hij bouwde door mensenhanden was gemaakt en daarom niet blijvend zou zijn. Daarom staat er geschreven: "Tenzij Hashem het huis bouwt, werken zij die het bouwen tevergeefs."
En inderdaad bestaat die tempel niet meer. In de dagen van Ezra moesten zij, vanwege de zonden, de tempel herbouwen, en daarom had hij geen blijvend bestaan. Tot op heden is het eerste bouwwerk van de Heilige, gezegend zij Hij, nog niet geplaatst in de wereld. Maar over de toekomst is geschreven: "Hashem bouwt Jeruzalem."
Wij wachten niet op een door mensenhanden gebouwde tempel, die geen stand houdt. Toch hebben zij letterlijk dieren geofferd en fysieke gebouwen gebouwd, enkel vanwege de grote fout van letterlijke interpretaties.
Zij hebben de glorie van A aan een lager geschapen wezen toegeschreven en zijn in de diepste dwaling gevallen. In werkelijkheid zijn zij, en al hun letterlijke interpretaties, evenals de geloofssystemen die hieruit voortkwamen, de ware afgodendienaars.
Toen zij deze letterlijke interpretaties omarmden en voor zichzelf een religie van dood en offers vormden, berispten de profeten hen:
"Waarom heb ik uw talrijke offers nodig?" zegt Hashem. "Ik heb genoeg van brandoffers van rammen en het vet van mestkalveren. Het bloed van stieren, schapen en geiten begeer ik niet. Wanneer jullie verschijnen voor Mijn aangezicht, wie heeft dit van jullie gevraagd? Stop met jullie zinloze offers!"
Zo zien wij de vele fouten in al deze zaken. Want zeker kwam duisternis vóór het licht. In het begin schiep God de hemelen en de aarde, maar pas later zei Hij: "Laat er licht zijn."
Dus wat werd er op de eerste dag geschapen? Duisternis. Want de duisternis kwam eerst.
Het antwoord ligt in het land Kanaän. We zien dat de schil voorafgaat aan de vrucht en dat de hoogste niveaus in werkelijkheid omgaan met de mysteries van het oorspronkelijke kwaad. Met deze sleutel kunnen we begrijpen waarom vier personen de Pardes binnengingen: één werd krankzinnig, één stierf, en één werd een ketter, simpelweg bekend als Acher, omdat hij de Sitra Achra zag – de ware aard van het bestaan op het hoogste niveau.
De Talmoed vertelt het verhaal van een zoon die ernstig ziek werd en in de hogere werelden kwam. Toen hij terugkeerde, vroeg zijn vader: "Mijn zoon, wat heb je gezien?" Hij antwoordde: "Vader, ik zag een omgekeerde wereld, waarin de mindere wezens boven waren en de hogere wezens onder." Zijn vader zei tegen hem: "Mijn zoon, je hebt een perfecte wereld gezien."
Verder vermeldt de Zohar dat Rabbi Shamai werd gevraagd: "Wat zie je?" Hij antwoordde: "Zie, ik zie dat de mindere wezens boven zijn en de hogere wezens beneden."
Om de fouten en tragedies in alle realiteiten en werelden volledig te begrijpen, moeten we beseffen dat het onderliggende bestaan oneindig en grenzeloos is. Daarom komt mijn hulp van A. Er staat ook geschreven: "Waar wordt wijsheid gevonden?" Ware wijsheid komt voort uit het begrip van het oneindige, de A. En wat was er binnen die A? Het was het licht van de Lona Kodesh, het grote mysterie van de Yehud, de geheimen van de waarheid, gewikkeld in het grote mysterie van de Eenheid. De "Gates of Light" van Joseph Gikatilla legt dit verder uit.
Is Yod-Vav in ons midden, of is A bij ons? Opnieuw vinden we wijsheid in A. En in het Lied van de Opgangen staat: "Ik hef mijn ogen op naar de bergen; van A zal mijn hulp komen." Mijn hulp komt van datgene wat bij Yod is. De versregel zegt niet "van Yod zelf" of "van Y," maar "van datgene dat met Yod is." Hij was daar met Y. Men zal denken dat de een gelijk is aan de ander en niet zien dat er vele barrières tussen hen zijn, maar we hebben hier geen ruimte om dit uit te leggen.
Het niveau van A wordt geïdentificeerd met de 22 letters. We zien het fundamentele principe: Aleph scheidt Mem van Shin, want het licht dat in de Restrictie stroomde, was het licht van het Oneindige. Er zijn vele video's gemaakt die de zegels en bewijzen laten zien van de 22 letters binnen het eindeloze licht en hun beperking. Het bewijs hiervoor vinden we op de laagste niveaus van het bestaan, zoals de 22 chromosomen en de 22 aspecten van het RNA binnen het mitochondriale DNA, enzovoort. Op de hoogste niveaus zien we echter dat A de scheiding maakt tussen Mem en Shin.
Velen die dit bestudeerd hebben, zullen bekend zijn met deze principes. We moeten het goddelijke in elkaar zien, oftewel de illimiteerbare onthullen, de onderliggende oneindigheid die alle realiteiten en existenties doordringt. Dit is superieur aan de Boom des Levens zelf, want die boom is slechts een weerspiegeling van het patroon. We moeten deze waarheid in alle dingen herkennen en de gehele realiteit verenigen via datgene wat alles verbindt: de onderliggende, grenzeloze Ene. Alleen dan kunnen we de ware correctie tot stand brengen.
Er staat geschreven: "Hij hult zich in licht." Dit verwijst naar de Oneindige die zich in licht hulde. Het woord "Or" (licht) heeft de numerieke waarde van de Oneindige, en dit licht bestaat uit de 22 letters. We moeten dit in alles herkennen. Alleen dan kunnen we de aard van dit bestaan transformeren door de decreten te vernietigen via de verlichting van de onderliggende Oneindige.