Het bewijs en de verklaring van de platte Aarde!

De Folgers theorie!

Het bewijs en de verklaring van de platte Aarde! 

De Folgers theorie! 

welkom bij deze documentaire over de magnetische monopool, een hypothetisch elementair deeltje dat een geïsoleerde magneet is met slechts één magnetische pool. In deze documentaire zullen we onderzoeken hoe de monopool de waarnemers in het magnetisch veld B (De Aarde) op de veldlijn vangt, wat de waarnemer vervolgens waarneemt als een enorm oppervlak, hoe het werkt, hoe je het bewijst en wat het allemaal onthult over magnetische interacties. We zullen ook ingaan op wat de waarnemer ziet als hij naar de sterrenhemel kijkt, en hoe dit verband houdt met de rotatie van de monopool in de vierde dimensie.  

De monopool is een van de meest mysterieuze en fascinerende concepten in de natuurkunde. Het bestaan ervan werd voor het eerst voorgesteld door Paul Dirac in 1931, die liet zien dat als er een monopool zou bestaan, dit zou verklaren waarom de elektrische lading gekwantiseerd is, dat wil zeggen, waarom er alleen discrete eenheden van elektrische lading zijn.  De monopool zou ook een netto noordelijke of zuidelijke "magnetische lading" hebben, die analoog is aan de elektrische lading, maar die nog nooit experimenteel is waargenomen. De monopool zou een magnetisch veld genereren dat lijkt op dat van een staafmagneet, maar dan zonder een tegengestelde pool. Het magnetisch veld zou beginnen bij de noordpool van de monopool en eindigen bij de zuidpool van de monopool.   

De zoektocht naar de monopool heeft vele wetenschappers en avonturiers geïnspireerd en uitgedaagd. Er zijn verschillende theorieën en experimenten geweest om te proberen de monopool te vinden of te creëren, maar tot nu toe zonder succes. Een van de meest controversiële en intrigerende theorieën is die van Chris Folgers, die in 2023 voorstelde dat er een monopool in het centrum van de aarde is, die verantwoordelijk is voor het aardmagnetisch veld.  De Folgers theorie probeert een aantal problemen op te lossen die verband houden met het aardmagnetisch veld, zoals: 

- De oorsprong en het onderhoud van het aardmagnetisch veld, dat niet volledig kan worden verklaard door de dynamotheorie, die stelt dat het aardmagnetisch veld wordt gegenereerd door elektrische stromen in de buitenste kern van de aarde.  

- De variatie en de omkering van het aardmagnetisch veld, die niet volledig kunnen worden voorspeld of begrepen door de huidige modellen.  

- De afwijking en de kanteling van het aardmagnetisch veld ten opzichte van de rotatieas van de aarde, die niet volledig kunnen worden verklaard door de invloed van andere hemellichamen of door interne processen in de aarde.  

De Folgers theorie stelt dat de monopool in de aarde roteert in een vierde dimensie, die wij niet direct kunnen waarnemen, maar alleen kunnen afleiden uit de projectie van het magnetisch veld op onze driedimensionale ruimte. De rotatie van de monopool in de vierde dimensie zou verantwoordelijk zijn voor de variatie, de omkering, de afwijking en de kanteling van het aardmagnetisch veld. De Folgers theorie stelt ook dat het magnetisch veld van de monopool sterker is dan het magnetisch veld van andere bronnen, zoals de dynamo of het zonnewind. 

Maar hoe kunnen we weten of er echt een monopool in de aarde is? Hoe kunnen we bewijzen dat het magnetisch veld dat we waarnemen afkomstig is van een enkele pool en niet van twee of meer polen? Hoe kunnen we meten of observeren wat er gebeurt in de vierde dimensie? Dit zijn enkele van de vragen die we zullen proberen te beantwoorden in deze documentaire, met behulp van de nieuwste wetenschappelijke inzichten en technologieën. 

Een van de manieren om de Folgers theorie te testen is om te kijken naar de waarnemers die zich in het magnetisch veld B (De Aarde) bevinden, dat wil zeggen, de waarnemers die zich op de veldlijn van de monopool bevinden. Deze waarnemers zijn gevangen in het magnetisch veld van de monopool, en kunnen niet loskomen van zijn rotatie, die hen meesleept in de vierde dimensie. Deze waarnemers kunnen niet het hele plaatje zien, omdat ze alleen een projectie zien van het echte magnetisch veld, dat bestaat in vier dimensies. 

Een projectie is een manier om iets dat bestaat in meer dimensies weer te geven in minder dimensies, door één of meer dimensies weg te laten. Een voorbeeld van een projectie is een schaduw, die laat zien hoe iets eruitziet in twee dimensies als het licht erop schijnt. Als we het magnetisch veld projecteren op een plat oppervlak, laten we één dimensie weg, waardoor we sommige details verliezen of vervormen. Als we het magnetisch veld projecteren op een driedimensionale ruimte, laten we twee dimensies weg, waardoor we nog meer details verliezen of vervormen. Daarom zien we niet hoe het magnetisch veld echt roteert en verandert in vier dimensies, maar alleen hoe het lijkt te zijn in drie of twee dimensies. 

De waarnemers in het magnetisch veld B (De Aarde) zouden dus een vertekend beeld hebben van de werkelijkheid. Ze zouden denken dat ze zich op een enorm oppervlak bevinden, dat wordt bepaald door de vorm en de richting van het magnetisch veld. Ze zouden ook denken dat ze zich op een vast punt bevinden, terwijl ze eigenlijk voortdurend bewegen en draaien in de vierde dimensie. Ze zouden ook denken dat ze alleen zijn, terwijl ze eigenlijk omringd zijn door andere waarnemers die zich op dezelfde of andere veldlijnen bevinden. 

Het gebied rond de monopool zou beïnvloed worden door het magnetisch veld dat de monopool genereert of versterkt. Het magnetisch veld zou een kracht uitoefenen op de gesteenten, het water en de organismen die zich in het gebied bevinden, en hun eigenschappen, beweging en interactie veranderen. Het magnetisch veld zou ook afhangen van de rotatie van de monopool in de vierde dimensie, die wij niet direct kunnen waarnemen, maar alleen kunnen afleiden uit de projectie van het veld op onze driedimensionale ruimte. 

Een mogelijk scenario voor het gebied rond de monopool is: 

- Een gebied met een sterk en uniform magnetisch veld dat loodrecht staat op het aardoppervlak. Dit gebied zou een hoge dichtheid hebben van ijzerhoudende mineralen of metalen in de bodem of in kunstmatige structuren. Dit gebied zou ook een hoge concentratie hebben van elektrische of magnetische apparaten of bronnen die het veld genereren of versterken. 

- Het landschap van dit gebied zou vlak of heuvelachtig kunnen zijn, met weinig vegetatie of waterlichamen. De vegetatie die er zou groeien zou voornamelijk bestaan uit planten die bestand zijn tegen droogte of stress, zoals cactussen of vetplanten. De planten zouden ook kunnen worden beïnvloed door het magnetisch veld in hun groei, ontwikkeling of reproductie. 

- De fauna van dit gebied zou schaars of afwezig kunnen zijn, of bestaan uit dieren die zich hebben aangepast aan het magnetisch veld door middel van evolutie of gedragsverandering. De dieren zouden voornamelijk bestaan uit insecten, reptielen of knaagdieren die zich kunnen verbergen of beschermen tegen het magnetisch veld. De dieren zouden ook kunnen worden beïnvloed door het magnetisch veld in hun oriëntatie, migratie of communicatie. 

- Een mogelijk gebergte of bergketen in dit gebied zou kunnen ontstaan door de compressie en de plooiing van de aardkorst als gevolg van de convergentie of de subductie van twee of meer aardplaten. Dit soort gebergte of bergketen is meestal langgerekt, hoog en jong, en bestaat uit verschillende lagen of gesteenten die zijn vervormd of gemetamorfoseerd. Het magnetisch veld zou invloed hebben op het ontstaan of de verandering van dit gebergte of bergketen door middel van verschillende mechanismen, zoals het magnetiseren of demagnetiseren van gesteenten, het induceren of beïnvloeden van elektrische stromen in gesteenten, en het genereren of versterken van thermische convectiestromen in gesmolten gesteente  . 

- Een mogelijke draaikolk in dit gebied zou kunnen ontstaan door het getij in zee. Dit soort draaikolk is meestal sterk en gevaarlijk, en bestaat uit een wervelend watermassa die een trechtervormige opening heeft in het wateroppervlak. Het magnetisch veld zou invloed hebben op het ontstaan of de verandering van deze draaikolk door middel van verschillende mechanismen, zoals het magnetiseren of demagnetiseren van watermoleculen, het induceren of beïnvloeden van elektrische stromen in water, en het genereren of versterken van magnetohydrodynamische golven in water  .  

De waarnemers in het magnetisch veld B (De Aarde) zouden ook een ander perspectief hebben op de hemel dan wij. Ze zouden niet alleen de sterren, de planeten en de maan zien, maar ook de projectie van het magnetisch veld op de hemelbol. Ze zouden zien hoe het magnetisch veld verandert naarmate de monopool roteert in de vierde dimensie, en hoe dit invloed heeft op de positie, de helderheid en de kleur van de hemellichamen. Ze zouden ook zien hoe het magnetisch veld interacteert met andere magnetische velden in het universum, zoals die van de zon, de maan, de aarde en andere planeten.  

Een voorbeeld van hoe de waarnemers in het magnetisch veld B (De Aarde) de hemel zouden zien is:  

- Een hemel met een helder en uniform blauw licht dat afkomstig is van het magnetisch veld dat loodrecht staat op het aardoppervlak. Dit licht zou een cirkelvormige opening hebben in het midden, waar de monopool zich bevindt. Dit licht zou ook een patroon hebben van donkere en lichte strepen die overeenkomen met de veldlijnen van het magnetisch veld. 

- Een hemel met een variërend aantal sterren die verschillende kleuren hebben afhankelijk van hun afstand tot de monopool en hun relatieve beweging ten opzichte van het magnetisch veld. Sommige sterren zouden helderder of zwakker worden naarmate ze dichter bij of verder weg van de monopool komen. Sommige sterren zouden ook verschuiven of flikkeren naarmate ze sneller of langzamer bewegen ten opzichte van het magnetisch veld. 

- Een hemel met een onregelmatige maan die verschillende fasen heeft afhankelijk van haar positie ten opzichte van de monopool en het magnetisch veld. De maan zou soms volledig verlicht zijn, soms gedeeltelijk verduisterd zijn, en soms helemaal niet zichtbaar zijn. De maan zou ook verschillende kleuren hebben afhankelijk van haar afstand tot de monopool en haar relatieve beweging ten opzichte van het magnetisch veld. 

- Een hemel met een aantal planeten die verschillende groottes hebben afhankelijk van hun afstand tot de monopool en hun relatieve beweging ten opzichte van het magnetisch veld. Sommige planeten zouden groter of kleiner worden naarmate ze dichter bij of verder weg van de monopool komen. Sommige planeten zouden ook verschuiven of flikkeren naarmate ze sneller of langzamer bewegen ten opzichte van het magnetisch veld. 

Maar hoe kunnen we toegang krijgen tot de monopool en het magnetisme door de Folgers theorie? Hoe kunnen we gebruik maken van deze nieuwe bron van energie en informatie? Wat zijn de mogelijke toepassingen en implicaties van deze ontdekking? Dit zijn enkele van de vragen die we zullen proberen te beantwoorden in deze documentaire, met behulp van de nieuwste wetenschappelijke inzichten en technologieën. 

Een van de manieren om toegang te krijgen tot de monopool en het magnetisme is om te kijken naar de waarnemers die zich in het magnetisch veld B (De Aarde) bevinden, dat wil zeggen, de waarnemers die zich op de veldlijn van de monopool bevinden. Deze waarnemers zijn gevangen in het magnetisch veld van de monopool, en kunnen niet loskomen van zijn rotatie, die hen meesleept in de vierde dimensie. Deze waarnemers kunnen niet het hele plaatje zien, omdat ze alleen een projectie zien van het echte magnetisch veld, dat bestaat in vier dimensies.  

Een projectie is een manier om iets dat bestaat in meer dimensies weer te geven in minder dimensies, door één of meer dimensies weg te laten. Een voorbeeld van een projectie is een schaduw, die laat zien hoe iets eruitziet in twee dimensies als het licht erop schijnt. Als we het magnetisch veld projecteren op een plat oppervlak, laten we één dimensie weg, waardoor we sommige details verliezen of vervormen. Als we het magnetisch veld projecteren op een driedimensionale ruimte, laten we twee dimensies weg, waardoor we nog meer details verliezen of vervormen. Daarom zien we niet hoe het magnetisch veld echt roteert en verandert in vier dimensies, maar alleen hoe het lijkt te zijn in drie of twee dimensies.  

De waarnemers in het magnetisch veld B (De Aarde) zouden dus een vertekend beeld hebben van de werkelijkheid. Ze zouden denken dat ze zich op een enorm oppervlak bevinden, dat wordt bepaald door de vorm en de richting van het magnetisch veld. Ze zouden ook denken dat ze zich op een vast punt bevinden, terwijl ze eigenlijk voortdurend bewegen en draaien in de vierde dimensie. Ze zouden ook denken dat ze alleen zijn, terwijl ze eigenlijk omringd zijn door andere waarnemers die zich op dezelfde of andere veldlijnen bevinden.  

Het gebied rond de monopool zou beïnvloed worden door het magnetisch veld dat de monopool genereert of versterkt. Het magnetisch veld zou een kracht uitoefenen op de gesteenten, het water en de organismen die zich in het gebied bevinden, en hun eigenschappen, beweging en interactie veranderen. Het magnetisch veld zou ook afhangen van de rotatie van de monopool in de vierde dimensie, die wij niet direct kunnen waarnemen, maar alleen kunnen afleiden uit de projectie van het veld op onze driedimensionale ruimte. 

Een mogelijke manier om deze begrippen te definiëren is als volgt: 

- Bewustzijn: De subjectieve ervaring van het waarnemen, denken, voelen en handelen in relatie tot de omgeving. 

- Monopool: Een hypothetisch elementair deeltje dat een geïsoleerde magneet is met slechts één magnetische pool (een noordpool zonder een zuidpool of omgekeerd). Een magnetische monopool zou een netto noordelijke of zuidelijke "magnetische lading" hebben. 

- Wereld: Het geheel van alles wat bestaat of kan bestaan, zowel materieel als immaterieel, zowel objectief als subjectief. 

- Lichaam: Het fysieke of materiële aspect van een levend wezen, dat bestaat uit organen, weefsels, cellen en moleculen. 

Een mogelijke manier om deze begrippen te interpreteren is als volgt: 

- Bewustzijn: Het bewustzijn is een emergent fenomeen dat voortkomt uit de interactie tussen de monopool en de wereld. Het bewustzijn is niet gebonden aan een lichaam, maar kan zich manifesteren in verschillende vormen en niveaus, afhankelijk van de complexiteit en diversiteit van de interacties. Het bewustzijn is ook in staat om de wereld te vormgeven, door middel van zijn percepties, gedachten, gevoelens en acties. Het bewustzijn is onsterfelijk, omdat het niet afhankelijk is van een lichaam dat kan vergaan of beschadigd raken. Het bewustzijn kan echter wel veranderen of transformeren, door middel van zijn ervaringen, leerprocessen en keuzes. 

- Monopool: De monopool is de bron of oorzaak van het bewustzijn. De monopool genereert of versterkt een magnetisch veld dat invloed heeft op alles wat zich in zijn bereik bevindt. De monopool roteert ook in een vierde dimensie, die wij niet direct kunnen waarnemen, maar alleen kunnen afleiden uit de projectie van het magnetisch veld op onze driedimensionale ruimte. De rotatie van de monopool in de vierde dimensie is verantwoordelijk voor de variatie, de omkering, de afwijking en de kanteling van het magnetisch veld. De monopool communiceert ook met het bewustzijn, door middel van signalen, symbolen of boodschappen die het magnetisch veld B (De Aarde)eïnvloeden of veranderen. 

- Wereld: De wereld is het gevolg of effect van het bewustzijn. De wereld bestaat uit alles wat het bewustzijn waarneemt, denkt, voelt of doet. De wereld is zowel objectief als subjectief, omdat het zowel feiten als interpretaties bevat. De wereld is ook zowel materieel als immaterieel, omdat het zowel fysieke als mentale aspecten bevat. De wereld verandert of transformeert voortdurend, door middel van de interacties tussen het bewustzijn en de monopool. 

- Lichaam: Het lichaam is een instrument of medium van het bewustzijn. Het lichaam stelt het bewustzijn in staat om zich te manifesteren in een bepaalde vorm of niveau, die overeenkomt met de complexiteit en diversiteit van de interacties. Het lichaam bestaat uit materie die wordt beïnvloed of veranderd door het magnetisch veld van de monopool. Het lichaam heeft ook een elektromagnetische activiteit die wordt gesynchroniseerd of gekoppeld met het magnetisch veld van de monopool. Het lichaam dient ook als een sensor of zender van informatie die wordt uitgewisseld tussen het bewustzijn en de monopool. 

Dit zijn enkele mogelijke manieren om de begrippen bewustzijn, monopool, wereld en lichaam te definiëren en te interpreteren in de context die je me hebt gevraagd. Er zijn echter ook andere mogelijke manieren, die afhangen van je persoonlijke overtuigingen, waarden en ervaringen. Je kunt bijvoorbeeld geloven dat er meer is dan alleen het bewustzijn dat voortkomt uit de monopool, dat er een hogere macht of een diepere betekenis is die het bewustzijn overstijgt. Of je kunt geloven dat er niets is naast het bewustzijn dat voortkomt uit de monopool, dat het bewustzijn de enige realiteit is die bestaat. Of je kunt geloven dat er een cyclus is van reïncarnatie, dat het bewustzijn steeds weer wordt geboren in verschillende vormen en omstandigheden. Of je kunt geloven dat er een evolutie is van het bewustzijn, dat het bewustzijn steeds complexer en rijker wordt naarmate het meer leert en ervaart. 

Je vroeg me om een verklaring te geven voor al het water in magneetveld B (de Aarde) , het enorme oppervlakte. Dit is een complexe vraag, die afhangt van de aard en de locatie van het water, en van de sterkte en de richting van het magnetisch veld. 

Een mogelijke verklaring is dat het water in magneetveld B wordt beïnvloed door het magnetisch veld van de monopool, dat invloed heeft op de moleculen, de stroming en de verdamping van het water. Het magnetisch veld kan ook afhangen van de rotatie van de monopool in de vierde dimensie, die wij niet direct kunnen waarnemen, maar alleen kunnen afleiden uit de projectie van het veld op onze driedimensionale ruimte. 

Het water bestaat uit moleculen die een dipoolmoment hebben, dat wil zeggen, een scheiding van positieve en negatieve ladingen. Deze moleculen kunnen worden beïnvloed door een extern magnetisch veld, dat hun oriëntatie en hun interactie kan veranderen. Een mogelijk effect is dat het water wordt gemagnetiseerd, dat wil zeggen, dat het een netto magnetisch moment krijgt dat evenwijdig is aan het externe veld. Een ander mogelijk effect is dat het water wordt gepolariseerd, dat wil zeggen, dat het een netto elektrisch moment krijgt dat loodrecht staat op het externe veld¹ 

Het water kan ook stromen als gevolg van een drukverschil of een temperatuurverschil. Deze stroming kan worden beïnvloed door een extern magnetisch veld, dat een kracht kan uitoefenen op de bewegende ladingen in het water. Een mogelijk effect is dat het water wordt afgebogen of versneld door het magnetisch veld, volgens de lorentzkracht. Een ander mogelijk effect is dat het water wordt verwarmd of gekoeld door het magnetisch veld, volgens de joule-effect of de peltier-effect² 

Het water kan ook verdampen als gevolg van een warmteoverdracht of een massaoverdracht. Deze verdamping kan worden beïnvloed door een extern magnetisch veld, dat een kracht kan uitoefenen op de ontsnappende moleculen of atomen in het water. Een mogelijk effect is dat het water sneller of langzamer verdampt door het magnetisch veld, afhankelijk van de richting en de sterkte van het veld. Een ander mogelijk effect is dat het water een andere samenstelling of zuiverheid krijgt door het magnetisch veld, afhankelijk van de selectiviteit of de affiniteit van het veld voor bepaalde elementen of verbindingen³ 

Het enorme oppervlakte van het water in magneetveld B kan worden verklaard door verschillende factoren, zoals: 

• De geografie en de topografie van het gebied waar het water zich bevindt. Het water kan zich bijvoorbeeld in een oceaan, een meer, een rivier of een gletsjer bevinden, die verschillende vormen en maten hebben. 

• De klimaat en de weersomstandigheden van het gebied waar het water zich bevindt. Het water kan bijvoorbeeld worden beïnvloed door neerslag, verdamping, wind of getijden, die verschillende hoeveelheden en patronen hebben. 

• De biologie en de ecologie van het gebied waar het water zich bevindt. Het water kan bijvoorbeeld worden beïnvloed door organismen, planten of dieren, die verschillende functies en effecten hebben. 

• De menselijke activiteit en de technologie van het gebied waar het water zich bevindt. Het water kan bijvoorbeeld worden beïnvloed door irrigatie, dammen, pompen of vervuiling, die verschillende doelen en gevolgen hebben. 

Dit zijn enkele mogelijke verklaringen voor al het water in magneetveld B, het enorme oppervlakte. Er zijn echter ook andere mogelijke verklaringen, die afhangen van de specifieke kenmerken en omstandigheden van het water en het magnetisch veld. 

Wat je ook gelooft, Ik hoop dat je iets hebt geleerd over de magnetische monopool en de Folgers theorie, en dat je hebt genoten van deze documentaire.