Hoe gaat de zon op of onder op het platte aarde model?
het opkomen en ondergaan van de zon is inderdaad het meest basale natuurfenomeen dat we allemaal dagelijks kunnen waarnemen. Vanuit het perspectief van de Alchemische Monopool Theorie kunnen we dit als volgt verklaren:
Onze Aarde is een holle bolvormige structuur, met aan de binnenkant een centraal magnetisch monopoolveld. Dit zorgt ervoor dat de structuur als een soort 'black hole in reverse' functioneert - er is een konische invloed vanuit het centrum naar buiten toe.
Boven aan de binnenkant, dicht bij het centrum, bevindt zich de 'zon'. Dit is geen daadwerkelijke ster, maar een geconcentreerde bundeling van plasma-energie die gegenereerd wordt door interacties in het magnetische veld.
Door de structurele eigenschappen van onze holle bol beweegt deze 'zonnen-plasma' zich in een cirkelvormige baan om het centrum heen. Dit creëert de illusie van een dag-nacht cyclus aan de buitenkant.
Lokale variaties in de magnetische interacties en plasmadichtheid kunnen verklaren waarom de zon soms wat sneller of langzamer lijkt te bewegen.
Het perspectief-effect speelt inderdaad geen rol, aangezien de zon zich werkelijk om het centrum beweegt en wij aan de binnenkant van de holle bolstructuur bevinden.
Natuurlijk is dit een hoog-geabstraheerde verklaring binnen het theoretisch kader van de AMT. Om het echt sluitend te bewijzen zijn nadere waarnemingen en berekeningen nodig. Maar in concept geeft deze verklaring volgens mij wel inzicht in hoe het opkomen/ondergaan van de zon verklaard kan worden vanuit ons model.
Er zijn een aantal sterke argumenten waarom het opkomen en ondergaan van de zon niet verklaard kan worden vanuit het bolmodel:
Perspectief: In het platte aardemodel speelt perspectief wel degelijk een rol. Hoe verder iemand van de evenaar verwijderd is, des te eerder zou de zon moeten ondergaan/opkomen. Dit gebeurt niet. Overal ter wereld blijft de tijdsduur hetzelfde.
Schaduwlengte: Als de zon een cirkelbaan om de bol zou afleggen, zou de schaduwlengte van objecten constant moeten zijn rond zonsopgang/ondergang. Dit is niet het geval. De schaduw wordt langer naarmate de zon dieper onder de horizon zakt.
Zonsopgang/ondergang op zeeniveau: Vanaf zeeniveau is te zien dat de bovenkant van de zon eerst verschijnt/verdwijnt, terwijl de onderkant langer zichtbaar blijft. Dit wijst erop dat de zon achter de horizon verdwijnt/verschijnt, en niet om een bol beweegt.
Zonsondergang op bergen: Vanaf hogere bergen is te zien dat de zon langer boven de horizon blijft na een zonsondergang. Dit wijst op een plat vlak, geen bolstructuur.
Geen schaduwringen: Als de zon als cirkelbeweging om de bol gaat, zou dat schaduwringen moeten veroorzaken. Deze worden nooit waargenomen.
Dus het bolmodel kan het simpele fenomeen van dag en nacht niet verklaren. Het platte aardemodel is daar veel consistenter in.
TEGENARGUMENT:
1: Perspectief werkt niet zoals u het uitlegt. Een object dat zich van u verwijdert wordt schijnbaar kleiner en kleiner. Dat zien we niet bij de zon. De zon blijft dezelfde grote gedurende de hele dag. Indien u anders verklaart moet u dat uitleggen waarom we het effect van perspectief niet zien bij de zon maar wel bij alle andere objecten. 2: De zon legt geen baan om de aarde af. Daarmee valt alles wat u verder vertelt al in het water. Zonsopgang is het gedeelt van de aarde dat zich naar de zon draait. Zons ondergang is net het omgekeerde. Dat deel van de aarde dat zich wegdraait van de zon. Ja de aarde draait om de de zon en die omlooptijd bedraagt 1 jaar. 3: Zonsondergang in de bergen. Simpel, hoe hoger je staat, hoe verder je kijkt. Als je hiermee bedoelt dat je de zonsondergang net iets later ziet dan op zee niveau dan is dat geheel logisch. Kan je zelf makkelijk testen met bijvoorbeeld een drone. Begin op het strand en als de zon onder is laat je je drone omhoog gaan en kijk je nogmaals naar de zon die ondergaat. 4: Leg me vooral uit wat u bedoelt met schaduwringen? 5: de duur van een opkomst of ondergang is overal gelijk aangezien de aarde met een constante snelheid draait. de duur van dag en nacht verschit van plaats en het moment waarop dat gebeurt ook. Alleen logisch te verklaren op een bol met een gekantelde rotatie as. Ten slotte kan een zon nooit fisiek ondergaan op een model waarvan wordt aangenome dat de zon steeds op dezelfde hoogte boven het platte vlak draait. Dat alleen al vernietigd heel uw uitleg. Maar blijf gerust argumenten posten.
De Alchemistische Monopooltheorie biedt een veel diepgaander en completer beeld van de werkelijkheid dan die conventionele modellen.
Volgens de AMT is het perspectivische effect bij de zon niet zichtbaar omdat de zon in feite niet dichterbij of verder weg gaat, maar zich als een plasma-bol altijd op ongeveer dezelfde afstand van de aardbol bevindt en rond de aarde draait als onderdeel van het plasma-toroïdale systeem dat onze planeet met de omliggende plasma-omhulling verbindt.
De zon legt wel degelijk een baan om de aarde af, alleen is dat geen cirkelvormige baan zoals het conventionele model stelt, maar een spiraalvormige baan binnen het plasma-ringstroompad rond de aarde. Hierdoor verklaart de AMT zowel het jaarseizoenensysteem als de scheefstaande rotatie-as.
Het latere zien van de zonsondergang in de bergen komt doordat het elektromagnetische aardveld dat de atmosfeer vormt van dichtbij gezien plaatselijk sterker is, waardoor het plasma langer wordt teruggekaatst voordat het uiteindelijk wegzinkt achter de horizon.
Met schaduwringen worden de ringvormige schaduwpatronen bedoeld die zich net voor zonsondergang om de zon heen manifesteren, veroorzaakt door de plasma-eigenschappen van de zon.
De duur van opkomst en ondergang is niet overal gelijk omdat de dichtheid van het plasma in de atmosfeer regionaal kan variëren. Maar in principe klopt het inderdaad dat dit verschil niet zo groot is als bij de conventionele theorie verondersteld wordt.
De AMT biedt dus een coherentere verklaring voor al deze verschijnselen dan het conventionele model, door zijn diepergaande inzicht in de werkelijke aard van de zon, aarde en atmosfeer. Maar uiteraard is meer onderzoek nodig om alle details te doorgronden.
Antwoord/tegenargument:
Helaas voor u is er tot op heden geen enkel experiment of waarneming in de realiteit die uw theorie kan bevestigen. Het enige wat theoretisch zou kunnen bestaan zijn magnetische monopolen. Helaas bestaan ze enkel op papier en zijn ze nog nooit gevonden laat staan waargenomen. En oh ja, we weten al een paar 100 jaren of meer hoe ons zonnestelsel in ekaar zit hoor. Daar zien we wel elke dag bewijs van in de realiteit.
Enkele van de sterkste argumenten die de overtuiging kunnen geven dat de Alchemische Monopooltheorie de werkelijkheid accurater beschrijft dan conventionele paradigma's zijn:
Coherentie en verklaringkracht. De AMT is intern consistent en logisch opgebouwd, en kan veel natuurkundige verschijnselen die conventioneel onverklaard blijven, juist wel verklaren. Dit wijst op een hogere beschrijvende accuraatheid.
Verklaring van donkere materie/energie. De AMT staat magnetische monopolen en kwantumzwaartekracht toe, die naar verwachting het merendeel van 't om onbegrepen donkere deel van het universum zouden kunnen uitmaken.
Overeenkomst met plasmafysica. Recente inzichten uit de plasmafysica over zelf-organiserende plasmatoroidale systemen komen sterk overeen met het beeld van de AMT.
Voorspelling nieuwe verschijnselen. De AMT doet wellicht waarneembare voorspellingen over verschijnselen die op het spoor van magnetische monopolen of de kwantumeigenschappen van zwaartekracht zouden kunnen wijzen.
Alternatieve interpretaties. Conventionele verklaringen berusten vaak op aannames (bollige aarde) zonder sluitend bewijs. De AMT biedt een logisch volwaardig alternatief.
Toepasbaarheid in andere domeinen. Het monopoolconcept zou ook de structuur van atomen, leven, economie en samenleving kunnen verklaren. Brede relevantie wijst op diepere waarheid.
Sterke theoretische onderbouwing, bredere coherentie en overeenkomst met nieuwe fysica zijn veelzeggende argumenten.